Текст

W zapomnianym zaułku portu,      F#m D A 
gdzie nikt nie zagląda,          E B 
zniewolony więzami cum,              F#m D A 
już morza nie ogląda.                      E B 
Zwisły reje pochyło                         F#m A 
na zmurszałych już masztach,     
przerdzewiała kotwica                   
o burty zwątlone wciąż trzaska.    D E 

Ref.
Już przeminęły jego dni,               A Bm D E 
dziś tylko mu się śni:                     
jak oddycha pełną piersią żagli,            F#m A E 
że go czas na szlaki kliprów nagli,        
jak dawniej krzyk mewy nad topem      A Bm D E A  
wytycza mu kurs.                                   A D 

Imię jego nieznane już,
sól morza je zatarła,
z niebotycznych masztów fały
załoga już nie targa.
Opuścili go chłopcy,
wziął ich na morze Odys,
tylko w burcie rozdartej,
wciąż bije mu serce przygody.

Ref. Już przeminęły jego dni ... 
  
Odwiedź go w czas pogodny,
zaśpiewaj szantę starą,
zawtóruje w rytm radośnie
zatańczy z martwą falą,
wanty dumnie napręży,
wzniesie dziób swój wysoko
i poślecie marzenia
płynącym po morzu obłokom.

Ref. Już przeminęły jego dni