Текст

   a             G         d
Jaskółka czarny sztylet, wydarty z piersi wiatru
 a                G    d                 E 
Nagła smutku kotwica,  z niewidzialnego jachtu
    a          G          d            E 
Katedra ją złowiła w sklepienia sieć wysoką
       a              G          d          E 
Jak śmierć kamienna bryła, jak wyrok na prostokąt.
    a           G                    d        E 
Jaskółka błyskawi-i-i-i-i-i-ica w kościele obumarłym
   a                        G          d              E 
Tnie-e-e-e-e-e jak czarne nożyce-e-e-e lęk który ją ogarnia


 a                  C        e     G        a
Ja-askółka siostra bu-urzy, ża-a-ałoba fruwająca
 a               C         e     G             a
Po-onad głowami ludzi w których się   troska błąka
 a                  C     a        G           a
Ja-askółka znak podniebny ja-a-ak symbol nieuchwytna
  a                   C         e     G          D     (a-Asus2)
Zwa-abiona w chłód kate-edry prze-estroga  i modlitwa



       a              G          d        E 
Nie przetnie białej ciszy pod chmurą ołowianą
  a               G           d          E 
Lotu swego nie zni-i-iży nad łąki złotą plamą
    a                G    d                  E 
Przeraża mnie ta chwila która jej wolność skradła
     a            G              d              E 
Jaskółka czarny bry-y-ylant wrzucony tu przez diabła



 a            G          d         E          
Na-a wieczne wirowanie na-a bezszelestną mękę
  a           G            d           E 
Na-a gniazda nie zaznanie na-a przeklinanie piękna



a             G           d         E        
Na wieczne  wi-irowanie  na bezszelestną mękę
a                    G      d            E 
Na gniazda  nie-e-e zaznanie  na przeklinanie piękna
a                  G               d                     A    
Na gniazda nie zaznanie-e-e-e-e-e  na przeklinanie/ piękna!