Текст

Chryzantemy złociste
W kryształowym wazonie
Stoją na fortepianie,
Kojąc smutek i żal.

Poprzez łzy srebrnomgliste
Do nich wyciągam dłonie,
Szepcąc wciąż jedno zdanie:
"Czemuś odeszła w dal?"

Nic mnie dzisiaj nie cieszy,
Gdy skończyły się sny.
Któż me serce uleczy
I z oczu zetrze łzy?

Chryzantemy złociste,
Uśmiechnijcie się do mnie,
Może wśród dawnych wspomnień
Zaginie żal.

Chryzantemy złociste,
Uśmiechnijcie się do mnie,
Może wśród dawnych wspomnień
Zaginie żal.