Текст

 D                     D7
Kiedy góral umiera,   to góry z żalu sine   
 G                        D                 
Pochylają nad nim głowy,  jak nad swoim synem.  
 Em                          G              D
Las w oddali szumi mu     odwieczną pieśń bukową,
    Em                          G             D
A on długo sposobi się     przed najdalszą drogą.
 D                       D7
Kiedy góral umiera,   to nikt nad nim nie płacze,          
  G                            D
Siedzi, czeka aż kostucha    w okno zakołacze.  
 Em                   G                  D         
Oczy jeszcze raz uniesie   do góry, do nieba,
 Em                     G                D               
By pożegnać góry swoje, by im coś zaśpiewać.  
Ref.:
 D                        Em
Góry moje, wierchy moje, otwórzcie swe ramiona, 
 G                              D
Niech na miękkim z mchu posłaniu Cichuteńko skonam 
 D                        Em                                                     
Ojcze mój, halny wietrze, powiej ku północy,
 G                        D              
Ciepłą, drżącą swoją ręką zamknij zgasłe oczy,  
          Em        
Bym mógł w ziemię wrosnąć,
                    G           D
strzelić potem Do słońca smreczyną 
      Em                   G              D                             
I na zawsze szumieć już …..nad moją dziedziną.  
 D                         D7    
Kiedy góral umiera to dzwony mu nie grają,
 G                        D               
Cicho wspina się pod bramy góralskiego raju, 
 Em                            G               D           
Tylko strumień na kamieniach żałobną nutę składa,
 Em                      G           D
Tylko nocka chmurnooka… górom opowiada.              

Ref.:
        Góry moje, wierchy moje, otwórzcie swe ramiona ...
 D                        D7
A gdy góral już umrze, to nikt nie układa baśni,  
 G                                D
Tylko w niebie roziskrzonym mała gwiazdka zgaśnie.
 Em                         G               D
Ziemia twardą, szorstką ręką tuli go do siebie,
 Em                            G               D            
By na zawsze już mógł zostać pod góralskim niebem. 
Ref.:
Góry moje, wierchy moje, otwórzcie swe ramiona ...