Текст

De Postkoets
 14
 (De Selvera's)

 (D) Heel veel jaren geleden (A) op de diligen (D) ce
 Reed trots en (G) fier een knappe (A7) postil (D) jon
 Amor lachte tevreden (A) om zo'n keur van (D) kansen
 En menig (G) hartje dat hij (A7) over (D) won

        (D) Ver over berg en (A) dal (D) klonk er ’t hoorn (A) geschal
        (D) Steeds als een blij (A) signaal (D) voor alle (A) maal

 (D) Meisjes richtten hun blikken (A) naar de diligen (D) ce
 Wie van hen (G) won die knappe (A7) postil (D) jon
 (G) 't Lief blozend (D) blondje, (G) dat trok hem (D) aan
 (G) Hij dorst 't (D) wagen, (E7) haar tot z'n vrouw te (A7)vragen
 (G) Braaf gaf haar (D) mondje (G) toen te ver (D) staan
 (G) Dat zij met (D) hem door 't (A) leven wilde (D) gaan

        (D) En over berg en (A) dal (D) hoorde je over (A) al
        (D) 't Leven zo klonkt 't (A) luid, (D) bruid'gom met (A) bruid

 (D) En zo vonden zij beiden de (A) schat van rode (D) rozen
 't Dorp had 't (G) bruidspaar daarmee (A7) blij be (D) groet
 Met de vrouw aan zijn zijde (A) die hij had ge (D) kozen
 Reed hij een (G) blijde toekomst (A7) tege (D) moet

        (D) En over berg en (A) dal (D) klonk nog het hoorn (A) geschal
        (D) Toen als een feestsig (A) naal (D) voor alle (A) maal