Текст

Nostalgia


 A                             A7 
Dziś odwiedziła mnie nostalgia,
  D7                     A   A7 
We włosach miała morską sól,
  D7                  A             F#m 
Mówiła coś od rzeczy o brzuchatych żaglach,
 h         E7    A   A7 
Z butelki piła rum.

Siedziała u mnie aż do rana,
Mieszała z rumem cierpki gin,
Paliła czarny tytoń, na gitarze grała,
Opowiadała sny.

O samym środku niepogody,
O falach stromych i wiatrach złych.
Cyklon z podbitym okiem, ale jeszcze młody,
W pokoju zaczął wyć.

A potem pasat tu przyleciał,
Tańczyły bryzy słonych mórz.
Zbudzona żona woła: „Zamknij drzwi bo przeciąg,
I przestań już się tłuc!”

Lustro ma zapuchnięte oczy
I twarz jak rozłupany pień.
Cóż, trzeba się ogolić i pójść do roboty
Żeby jutro kupić chleb.

A w nocy przyjdzie znów nostalgia,
Przyniesie w dłoniach słony bryz,
Usiądzie mi na kołdrze i w żagle z prześcieradła
Otuli moje sny.